Aşağıda ki yazı çok hoşuma gittiği için sizlerle de paylaşmak istedim. Eminim çocukluk dönemlerimizde hepimizin annelerimizin bakışı ile ilgili bir anısı vardır. Gerçi zaman zaman ben babamın bakışlarını da hatırlıyorum ama , annelerin ki sanıyorum daha çok yer etmiş belleğimize. Bir zamanlar evlerde komşu muhabbetleri edilen bir kültürün her ne kadar son zamanını ucundan da yakalamış olsak, kendimi şanslı hissediyorum böyle bir ortamda büyüdüğüm için. Çalışma hayatı annelerimizin ev hanımı iken bize sundukları güzellikleri çocuklarımıza sunmuyor ama, en azından bizim bunları görme onlar ile bu güzelliği yaşama şansımız oldu diye düşünüyorum. Kızıma benim ve babasının neden kreşe gitmediğini bir türlü anlatamamıştım. Çocuk benim annem ev hanımını o yüzden gerek yok dememi yaşı da çok küçük olduğu için, uzunca bir zaman kavrayamadı. Bizler annelerimizin tek bakışından ne dediğini anlardık ama, çocuklarımıza sanıyorum bunu da anlatmak mümkün değil, çünkü; onlara öyle bir bakış ile bakacak olsanız, “ne oldu, bir şey mi var?” deyiveriyorlar. Bu güzel yazıyı sanıyorum ki siz de beğeneceksiniz…..
Yeryüzündeki bütün canlıların gözleri sadece, bakıp görmeye yaradığı
halde kadın kısmı, neredeyse bir tek ortalığı süpüremez gözleriyle...
Yeryüzündeki bütün canlıların gözleri sadece, bakıp görmeye yaradığı
halde kadın kısmı, neredeyse bir tek ortalığı süpüremez gözleriyle...
Sever, sevişir, beğenir...
Döver, küser, barışır...
Nefret eder, hesap sorar, azarlar...
Kovar, bağırır, çağırır, alay eder...
Erkek de bir insanoğlu, o da yapar demeyin!
Erkekler her durumda öyle bön bön bakarlar.
Asla, ne demek istediklerini anlamazsınız.
Gözlerini konuşturan sadece kadınlardır.
Çocukluğunuzu düşünün...
Annenizin bin türlü bakışı gelecektir aklınıza.
Misafirler gitsin, ben sana gösteririm bakışı...
Hadi artık odana git, yat bakışı...
Ağzını şapırdatma! bakışı...
Kıçım tutulsaydı da seni doğurmasaydım bakışı...
Aynı babası bakışı...
Babanızdan bir bakış var mı, aklınızda?
Hiç zannetmiyorum olduğunu.
Babayla göz göze bile gelinmez öyle zırt pırt.
Şimdi de
büyüklüğünüzü düşünün...
Kaç kadın bir bakışın peşinden gitmiştir?
Hiç..
Peki kaç erkek bir bakış uğruna odu ocağı terk etmiştir?
Çookk.. :)))))
1 yorum:
evet bende annemin bakışlarıyla büyüdüm..ne dediğini şıp diye anlardım....
yazı çok güzelmiş..helede son satırları ile ilgili dün seyrettiğim bi program geldi aklıma...
yarışma programında erkek ,kız arkadaşını arayıp acil bişeyle yanına gelmesini istiyor..ama yarışmada olduğunu söylemeyecek kural bu...bakalım arkadaşını ikna edip yanına getirebileckmi....tabiki kız olmaz gelemem,işim var..niye gibi büssürü soru eşliğinde gelemeyeceğini hissttiriyor oğlana...
başka bir yarışmacı ise kadın..bu sefer o bir erkek arkadaşını arıyor...ve oğlan kızın dediği şeyi yaparak en kısa sürede kızın yanında oluyor...
işte erkekler bi bakış olsun başka bişey olsun hemen kadının peşinde...:)
Yorum Gönder