HEYECAN YAŞLANMAZ / MUSTAFA BALBAY

Yaklaşık iki yıl kadar önce bir yaz tatilinde okudum Mustafa Balbay’ın “Heyecan Yaşlanmaz” isimli deneme kitabını. Alırken ilk dikkatimi çeken kitabın ismi olmuştu. HEYECAN YAŞLANMAZ ne güzel bir cümle, ne güzel bir kitap ismi değil mi? Kitapta aynen ismi gibi, yalın, güzel, küçük küçük heyecanların kitabın sonuna doğru sel gibi aktığı, okurken insanın işte bizden birisi diyerek yazara uzaktan muzipçe gülümsemek istediği, Anadolu’nun güzel, dili zengin, kıvrak anlatım tarzının bolca bulunduğu, …. olayların , öykülerin, yaşanmışlıkların insanı inanılmaz etkilediği, beni heyecanlandıran daha çok şey olmasına rağmen sözün özü okunası bir kitap. Bir arkadaşıma vermiştim okuması için, yenilerde kitap elime tekrar geçince hemen birkaç bölümünü tekrar okuyup, arada bir ara ara dönüp bakmak için masama koydum. İşte bu yüzden kitabın beni tekrar heyecanlandırması, tekrar okuma arzusu ve sizinle paylaşma isteğini aklıma düşürmesi. Banakalirsa siz de okuyun. Güzel denemeler var. Unutmadan hiç Çam ağacının kendisini budadığını duydunuz mu? Büyürken bir taraftan alt dallarından bazılarını feda ederek kuruttuğunu. Kitabın son bölümü ağaçlar ile ilgili ve Çam'ın kendisini budaması ile ilgili de güzel bir yazı var. Umarım yaşımız ne olursa olsun içimizdeki çocuk hiç büyümez ve heyecanın hiç yaşlanmadığı bir ruha sahip olacak kadar içimizde heyecan barındırırız.