YAŞAMI ISKALAMAYIN

Çocukluk ne güzel ve hiç bitmeyecek gibiydi değil mi? Hayat; okul, oyun ve evden, telaşlar andan ibaret. Gençlik ile birlikte koşarayak geldi tüm sorumluluklar, iş, ev, çocuk,...bitmez tükenmez, güzel, bir o kadar da yorucu telaşlar. Otuzlu yaşların ortasıydı sanıyorum aynanın önünden geçerken, hayatın izlerini, yansımalarını, koşuşturmacalar aynı olsa bile, yorgunluklarının arttığını farketmeye başlamam. Daha erken biliyorum, üzülmeyin umutsuz da değilim, mutsuzda. Henüz otuzlu yaşların sonundayım, ve hayatı, yorgunluklara rağmen ıskalamadan yaşamayı seviyorum. Bu yüzdendir ki; dokunmayı, koklamayı, paylaşmayı, çare olmayı, gülen yüzleri ve hatta ağlamayı bilenleri, içten gelen merhabayı, riyasız dostluğu, barışı, arkadaşlığı, .... tüm bunların olduğu bir yaşamı çok seviyorum. Banakalırsa siz de çok geç olmadan hayatı nasıl mutlu hissedecekseniz öyle ama; ıskalamadan yaşayın. Sevgiyle kalın.